ÆXA

i. e. œxa, [causal of vaxa, óx], to make to wax, cause to increase; œxa sköp, Am. 2; æxtu öldrykkju, 75; með fé þat eða þat er hann hefir af því œxt, Grág. i. 96; nú hefir þeim fleirum œxt verit féit eða gefit, 173; vér höfum mikinn auð œxtan á smíðum várum, Post. 223.